فضولی بغدادی
غزل ها
شمارهٔ ۳۷۰: دی شنیدم جانب گلشن گذار افکنده ای
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دی شنیدم جانب گلشن گذار افکنده ای در گل از رشک رخت صد خار خار افکنده ای عرض عارض کرده در باغ بر فصل بهار نقش باغ از چشم نقاش بهار افکنده ای لاله حمراست بشگفته ز طرف جویبار یا تو بر آیینه عکس عذار افکنده ای نیست سایه بلکه بی خود ساخته از جام رشک سروها را سرنگون در جویبار افکنده ای غنچها را کرده دل خون ز رشک لعل لب آتشی از شمع رخ در لاله زار افکنده ای بر رهت هر سو ملک افتاده یا جلوه کنان سایه ات گه بر یمین گه بر یسار افکنده ای چشم من جرم فضولی چیست در راه وفا کاینچنین او را ز چشم اعتبار افکنده ای فضولی بغدادی