فضولی بغدادی
غزل ها
شمارهٔ ۳۲۰: گهی که بر گل روی تو چشم تر بگشایم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گهی که بر گل روی تو چشم تر بگشایم هزار سیل ز خونابه جگر بگشایم گهی که رخ بگشایی سزد که بهر تماشا بهر سر مژه من دیده دگر بگشایم هزار درد گره بسته در دل و نتوانم کز آن یکی بر آن سرو سیمبر بگشایم ز بیم خوی تو بستم ره نظر ز جمالت ببند راه جفا تازه نظر بگشایم چو خانه تیره ز بختست ز آن چه سود که آن را بآه روزن و با موج اشک در بگشایم بشمع وصل چو پروانه میل سوختنم هست اگر فراق گذارد که بال و پر بگشایم فضولی از رخ خوبان سزد که چشم ببندم چه لازمست که بر خود در نظر بگشایم فضولی بغدادی