میرزا قاآنی
قطعه ها
شمارهٔ ۵۳: خسروا ای آنکه قهرت روز رزم و گاه کین - چرخ را با تیره خاک ره برابر میکند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خسروا ای آنکه قهرت روز رزم و گاه کین چرخ را با تیره خاک ره برابر می کند گر نبود آنکه بینی روز رزم اندر هوا روزگار از بیم تیغت خاک بر سر می کند حاجتت نبود به خنجر روز کین کز روی کین گردش مژگان چشمت کار خنجر می کند بُرّش از بازوی ارغونست نز برنده تیغ با بداندیشش مگو کاین حرف باور می کند ذوالفقار چه که عمرو عبدوُد دارد خبر کآنچه با او می کند بازوی حیدر می کند خسروا شخصی ست نورانی جمال از اهل نور کز جمال خویش بزمم را منور می کند نوری است امّا ز عریانی به نور آفتاب آیت نور علی نور اینک از بر می کند هست چون تیغ تو عریان لاجرم چون تیغ تو زاشک خونین رخ پر از یاقوت احمر می کند از غلامی تو دارد گفتگو وین حرف را قند می پندارد و هردم مکرر می کند هرچه می گویم مکن این آرزو را لب ببند کاین هوس را چرخ عالی قدر کمتر می کند او همی گوید که گر الطاف شه باشد قرین قدر خاک تیره را از چرخ برتر می کند میرزا قاآنی