فضولی بغدادی
غزل ها
شمارهٔ ۲۷۸: بسته شد بر رشته جان موی گیسوی توام
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بسته شد بر رشته جان موی گیسوی توام می کشد هر سو که می افتد گره سوی توام بس که می گردد بگرد ماه رخسارت ز رشک کرد مانند سر مویی سر موی توام در دل از تأثیر مهرست این که همچون ماه نو می فزاید متصل سودای ابروی توام تیر رشک است این که زد خورشید بر من روز وصل یا بسر افکند سایه قد دلجوی توام کرد بیرون از سرم کویت هوای روضه را حسرتی نگذاشت در جانم سگ کوی توام تو گلی من خار عمری دادمت خون از جگر چون شگفتی بی نصیب از دیدن روی توام شوق بد خوییست هر ساعت فضولی در سرت خوی بد داری بسی آزرده خوی توام فضولی بغدادی