محیط قمی
هفت شهر عشق
شمارهٔ ۳۲ - مختوم به منقبت حضرت ولایت مآب علیه السلام
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دور نمودم تا فلک از آستان دوست دارم تن و دلی چو دهان و میان دوست دارم دل شکسته و دانم که جای او است ورنه به دل علاقه ندارم به جان دوست تا از خودی تو اثری است، گرچه نام هرگز گمان مبر که بیابی نشان دوست بیرون بود زقوه ی ما سست بازوان با ضعف دل کشیدن محکم کمان دوست باید گذشتن از تن خاکی که این غبار حائل شده میانه ی ما و میان دوست گیرد چو سیل حادثه آفاق را تمام در الامان ما است، بلند آستان دوست دانی که دوست کیست، علی شاه اولیا چه بود «محیط» خاک ره پاسبان دوست از مویه هم چو موی وز ناله شدم چو نای از دوری دهان و فراق میان دوست دادن به سرو، نسبتش از پست همتی است برتر زطوبی است، قد دلستان دوست گردد کجا ز زلزلت الارض مضطرب آن را که دل قوی است به خط امان دوست محیط قمی