سحاب اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۴۵: دل بود چو دور از در خویشم به جفا کرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل بود چو دور از در خویشم به جفا کرد کز ضعف در آن کوی به جا ماند و به جا کرد ز آن روی خطش را نبود آفتی از پی کاین سبزه ی تر نشو و نما ز آب بقا کرد از بهر تسلای دل غیر مرا کشت مقصود وی و مطلب ما هر دو روا کرد صد تیر پی کشتنم افگند ولی من بسمل شدم از حسرت تیری که خطا کرد جز اینکه خموشی بودم پیشه چه چاره چون چاره ی جور تو نه نفرین نه دعا کرد تنها نه همین درد (سحاب) از تو نشد به آن درد کام است که لعل تو دوا کرد سحاب اصفهانی