سحاب اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۳: دلم ز سینه برون رفت و جان بود تنها
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دلم ز سینه برون رفت و جان بود تنها چو بلبلی به قفس از هم آشیان تنها به یاری تو کنونم کشد خوشا وقتی که بود دشمن جان من آسمان تنها اگر به کشتن خلق جهان چنان کوشی همین تو جان جهان مانی و جهان تنها صداقت دگرش هست جز دمیدن خط گل مرا نبود موسم خزان تنها زخاک کوی تو هم یافتم چو یافت (سحاب) همین نیافت خضر عمر جاودان تنها سحاب اصفهانی