سحاب اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۶: شعله ور چون برق خواهم بی تو آه خویش را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شعله ور چون برق خواهم بی تو آه خویش را تا کنم زان چاره ی روز سیاه خویش را نیست ناز و غمزه در فرمان او چون خسروی کز خرابی منع نتواند سپاه خویش را شکوه ی او جرم ما وین جرم را دل عذر خواه تا چه سان خواهیم عذر عذرخواه خویش را بس که باشد مایل خود شرم را بندد به خویش کافگند بر خویشتن دایم نگاه خویش را من ندانستم بود کشتن سزای جرم مهر ورنه زو پنهان نمیکردم گناه خویش را نیست میر کاروان را ایمنی ز آسیب راه تا نباشد رهنما گم کرده راه خویش را گر چه پیر سالخوردی شد (سحاب) اما کند صرف ماه خردسالی سال و ماه خویش را سحاب اصفهانی