چون تو ماهی بهیچ منزل نیست

چون تو شمعی بهیچ محفل نیست

آدمی نیست صورتیست ز گل

هر که بر صورت تو مایل نیست

مشکل اینست کز تو دورم من

ور نه امیدم از تو مشکل نیست

نقد دیوانگی است مایه عقل

غیر صبر تو اندرین دل نیست

آفرین بر غمت که در همه حال

از اسیران خویش غافل نیست

از جهانی تو حاصل اهلی

وز جهان بیتو هیچ حاصل نیست

بی جمال تو عالم ایساقی

جز خیالی بدیده و دل نیست

*****