به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مجیرالدین بیلقانی

مجیرالدین بیلقانیرباعی هاشمارهٔ ۵۱: دل گر سوی لهو و ناز کم می یازد

1330عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

دل گر سوی لهو و ناز کم می یازد
شاید که ز غم به خود نمی پردازد
چندین غم دل که سوی ما می تازد
گر دل همه از سنگ بود بگدازد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۵۰: از روی خرد شعر ترا ای سره مرد 2شمارهٔ ۵۱: دل گر سوی لهو و ناز کم می یازد 3شمارهٔ ۵۲: چون طبع تو با یار جفا می ورزد 4شمارهٔ ۵۳: چون لشکر عارضه به بد رای تو زد 5شمارهٔ ۵۴: دریاب دلی را که به داغت سوزد 6شمارهٔ ۵۵: هر دم به تو خصمی دگرم برخیزد 7شمارهٔ ۵۶: گفتم ز سپاهان مدد جان خیزد 8شمارهٔ ۵۷: بر عمر دراز شه علامت باشد 9شمارهٔ ۵۸: شکرست که جان لطف بر جای بماند 10شمارهٔ ۵۹: با من ز تو یادگار جز درد نماند 11شمارهٔ ۶۰: از لشکر صبرم علمی بیش نماند 12شمارهٔ ۶۱: دل با تو برفت هیچ منزل که نماند 13شمارهٔ ۶۲: ای دوست مخور خون غم اندوزی چند 14شمارهٔ ۶۳: با چشم چگونه اشگ دارد پیوند؟15شمارهٔ ۶۴: بیش از مه رخسار تو پرتو نخرند 16شمارهٔ ۶۵: دست تو به جود طعنه در میخ زند 17شمارهٔ ۶۶: یارم سر سرو سایه ور می شکند 18شمارهٔ ۶۷: بر تیغ تو شاه روم سر عرضه کند 19شمارهٔ ۶۸: در کوی توام سینه پر سوز افگند 20شمارهٔ ۶۹: بر درگه وصل یار سرهنگانند 21شمارهٔ ۷۰: هر کو شرف خدمت تو بگزیند 22شمارهٔ ۷۱: لعل لبت ار به بوسه سرکش نبود 23شمارهٔ ۷۲: مگذار که سودم به زیان در برود 24شمارهٔ ۷۳: دوش ار چه دلم ز درد هجران پر بود 25شمارهٔ ۷۴: ابر آمد کز جود سرافراز شود 26شمارهٔ ۷۵: تن کیست که با وصل تو دمساز شود 27شمارهٔ ۷۶: یارم چو گه خشم کم آزرم شود 28شمارهٔ ۷۷: هر کو به جهان غمخور زلف تو شود 29شمارهٔ ۷۸: وقت است که حسن تو وبال تو شود 30شمارهٔ ۷۹: دل گر چه همه ساله جمالت خواهد 31شمارهٔ ۸۰: بلبل به سحر دو دیده پر خون آید 32شمارهٔ ۸۱: دوران فلک چون تو شهی ننماید 33شمارهٔ ۸۲: بنمای رخ ار کام منت می باید 34شمارهٔ ۸۳: خورشید رخت شبی که وصل آراید 35شمارهٔ ۸۴: ای صبر نگفتی چو غمی پیش آید 36شمارهٔ ۸۵: چون حق مروت و کرم نگزارید 37شمارهٔ ۸۶: چون کار من از شهاب بر چرخ رسید 38شمارهٔ ۸۷: برخاست دلم تا دگری بگزیند 39شمارهٔ ۸۸: آن دل که ز غم خون شد اگر به بیند 40شمارهٔ ۸۹: یاد تو چو جان در دل من بنشیند 41شمارهٔ ۹۰: ای دل طمع از جفاپرستی بردار 42شمارهٔ ۹۱: جانم به سر زلف مشوش بگذار 43شمارهٔ ۹۲: ای از غم هجران تو ای طرفه نگار 44شمارهٔ ۹۳: یارم سخن عشوه نهاد اندر بار 45شمارهٔ ۹۴: یک تیر جفا نماند کان زیبا یار 46شمارهٔ ۹۵: با من چو گل ار شبی بپیوندد یار 47شمارهٔ ۹۶: ای دل ز ره دراز می آید یار 48شمارهٔ ۹۷: گر دیده بدی روی ترا یوسف مصر 49شمارهٔ ۹۸: من دوش به یار گفتم ای تنگ شکر 50شمارهٔ ۹۹: چون لطف سماع هست جامی کم گیر 51شمارهٔ ۱۰۰: با یار جفا جوی پس از هجر دراز 52شمارهٔ ۱۰۱: بی زلف تو شد چشم من از ابر خجل 53شمارهٔ ۱۰۲: یک دست به مصحف و دگر دست به جام 54شمارهٔ ۱۰۳: دی از می عشق مست برخاسته ام 55شمارهٔ ۱۰۴: ای چرخ به زیر پای تو پست شدم 56شمارهٔ ۱۰۵: گفتم که مگر داد بزرگی دادم؟57شمارهٔ ۱۰۶: گفتم که به مهر یار دل بسپردم 58شمارهٔ ۱۰۷: گفتم ز دم سرد رهان یک بارم 59شمارهٔ ۱۰۸: چون عود اگر چه تن بلاکش دارم 60شمارهٔ ۱۰۹: از چشم خود ابر را خجل می دارم 61شمارهٔ ۱۱۰: دل بر تو فشانم ار بسوزی جگرم 62شمارهٔ ۱۱۱: تا کی غم وصل تو پر آوازه خورم 63شمارهٔ ۱۱۲: چون در شب هجر تو فرو شد روزم 64شمارهٔ ۱۱۳: گفتم به مراعات دل و تن برسم 65شمارهٔ ۱۱۴: تن کو که بدو ناز و دلال تو کشم؟66شمارهٔ ۱۱۵: ماییم درین زمانه سر دفتر غم 67شمارهٔ ۱۱۶: جان خواست ز من دوش بت دلگسلم 68شمارهٔ ۱۱۷: پیوسته ز روزگار دشمن کامم 69شمارهٔ ۱۱۸: روزی که سراپرده بر افلاک زنم 70شمارهٔ ۱۱۹: در شیوه عشق بیش ازین کم نزنم 71شمارهٔ ۱۲۰: با دل گفتم کای دل پرفن! چکنم؟72شمارهٔ ۱۲۱: چندانکه به کار خود فرو می بینم 73شمارهٔ ۱۲۲: هر عذر که با یار بداندیش نهم 74شمارهٔ ۱۲۳: چون غنچه اگر بند دهان بگشایم 75شمارهٔ ۱۲۴: گر معتکف در وثاق تو نیم 76شمارهٔ ۱۲۵: ای دیده اقبال به رویت نگران 77شمارهٔ ۱۲۶: مه اهل سپاهان و مه بدعهدیشان 78شمارهٔ ۱۲۷: زان زر هوسی که خیزد از کان سخن 79شمارهٔ ۱۲۸: آن عاقل دوست همچو ابله دشمن 80شمارهٔ ۱۲۹: تقویم نو ای معجز طبع تو سخن!81شمارهٔ ۱۳۰: صد طعنه ز هر گدای می خوردم من 82شمارهٔ ۱۳۱: آساید اگر شوی تو همخوابه من 83شمارهٔ ۱۳۲: کندم همه شب ریش ز عشقت تا تو!84شمارهٔ ۱۳۳: ای گشته زیان مملکت سود از تو!85شمارهٔ ۱۳۴: هر تخم که کاشتم نیامد به درو 86شمارهٔ ۱۳۵: چون سایه نه نیستم نه هستم بی تو 87شمارهٔ ۱۳۶: وصلی که مرا به ناز پروردی کو؟88شمارهٔ ۱۳۷: ای شب چکنم چاره! من از بهر خدای 89شمارهٔ ۱۳۸: ای برده دلم به صد هزار استادی!90شمارهٔ ۱۳۹: صد عشوه نغز و دلستان آوردی 91شمارهٔ ۱۴۰: با دل گفتم چو دلبری بگزیدی 92شمارهٔ ۱۴۱: ای موی سپید! اگر شبی با یاری 93شمارهٔ ۱۴۲: ای دل! تو اگر ز رنج جان پرهیزی 94شمارهٔ ۱۴۳: زان دل ز من ای سرو سهی! نستانی 95شمارهٔ ۱۴۴: هر شب صنما! که رای زی خنده کنی 96شمارهٔ ۱۴۵: یک دم به وصال با رهی ناسایی 97شمارهٔ ۱۴۶: آنکس که به چهره بوستانیست تویی 98شمارهٔ ۱۴۷: در معرکه شیر آتش انگیز تویی 99شمارهٔ ۱۴۸: دل گفت مرا که آن بت از دلجویی 100شمارهٔ ۱۴۹: ای غم! تو فراق من گزینی گویی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ