منم بلبل گلشن آشنایی
بغربت گرفتار دام جدایی
نوایم همه نغمه بی نوایی
گرفتاریم ناامید از رهایی

*****
چه عمرست عمرم زهی سخت جانی
چه کارست کارم زهی سست رایی

*****
چو شمع از هوای بتان بی قرارم
همیشه سحرخیز و شب زنده دارم
سراسیمه حال و سیه روزگارم
بسوز دل و دیده اشکبارم

*****
بآه جگر سوز در هم زبانی
ز سوز جگر طالب روشنایی

*****
گران آمده کار و بارم جهان را
سبک اعتبار وجودم زمان را
ندیده وفا عهد من آسمان را
نموده من خسته ناتوان را

*****
سپهر سبک سیر صد سرگرانی
که از سست عهدی و از بی وفایی

*****
جدا زان دو ابرو چه گویم که چونم
سیه روزگار و ضعیف و زبونم
چو ماه نو اندر شفق غرق خونم
خمیده قد و ناتوان همچو نونم

*****
تنم یافته غایت ناتوانی
قدم را رسیده کمال دو تایی

*****
ز بسیاری درد دارم شکایت
مرا هست دردی برون از شکایت
ندانسته او را کسی حد و غایت
مگر خامه کاتب این ولایت

*****
که امر خیالی و شغل گمانی
نمی یابد از وقت او رهایی

*****
ملاذ امم زبده نسل آدم
نسق بخش کیفیت ملک عالم
همه جا بتوفیق و دانش مسلم
همه جا بتقدیم همت مقدم

*****
مرین گوهر رشته کاردانی
بهین اختر اوج پاکیزه رایی

*****
بتعظیم سرمایه سربلندی
بتأدیب پست ده هر بلندی
نهم آسمان را دهم در بلندی
چنان آمده قدر او بر بلندی

*****
که در جنب او آسمان ز آسمانی
دم ار می زند می کند بی حیایی

*****
زهی پایمال ترا سرفرازی
امور قضا نزد رای تو بازی
تویی اعلم عالم کارسازی
بشمشیر اندیشه قاضی غازی

*****
که کلک ترا تیره وش خون فشانی
طریقست با اهل عصیان خطایی

*****
شها در دلم نیست جز آرزویت
سری دارم و نشئه شوق رویت
مرا بود قبل از همه میل سویت
اگر تیزتر آمدم سوی کویت

*****
سبب داشت ترک چنین کامرانی
مکن حمل بر سستی و بی وفایی

*****
ز من تا درت متصل بود زایر
ز هم بسته بود ازدحام مسافر
چو شوق جمال تو غالب شد آخر
نهادم قدم بر رؤس اکابر

*****
شرف بین که از فیض رحمت رسانی
زده ره روانت دم از ره نمایی

*****
شها با تو بود اعتبار وجودم
همه روز در سایه ات می غنودم
ز بیم فراق تو واقف نبودم
ز افواه ناگاه حرفی شنودم

*****
که سایه ز فرق سرم می ستادی
قرار از دل خسته ام می ربایی

*****
خدایا بگو گر چنین عزم داری
غریبان خود را بکه می سپاری
کرا جای خود بهر جا می گذاری
که بی تو گشاید در غم گساری

*****
فضولی که دارد ز تو زندگانی
همان تا پیش زنده چون باز مانی

*****
الهی بآگاهی ره روانت
که این راه رو باشد اندر امانت
بفرقت چو افتد بحکم روانت
بخوان مکارم شود میهمانت

*****
باو فیضهای دمادم رسانی
باو لطفهای پیاپی نمایی