گفتم به یکی ز اهل عرفان

کی مشگل خلق از تو آسان

با آن همه شور و شوق دیدار

تسکین ز چه یافت پورعمران

زان ارنی و لن ترانی آخر

بر گو به کجا کشید پایان

محروم شد از سؤال یا دید

دیدار خدای حی سبحان

گفتا که به جز به جذبهٔ حق

موسی ارنی نکرد عنوان

آموخت چو حق‌طلب به سائل

بر او نکند چگونه احسان

گفتم که به بنده در دو عالم

ممکن نشود لقای یزدان

موسیش چگونه دید گفتا

گردید علی بر او نمایان

گفتم که من از خدای گویم

گویی تو از آن ولی ذی‌شان

گفتا نشنیدهٔی مگر تو

این بیت که مرده را دهد جان

*****