جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۰۱: سرو قد تو رسته روان بر کنار چشم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سرو قد تو رسته روان بر کنار چشم گه بر سرش نشانم و گه در کنار چشم بر روی تو نظر نتوانیم بعد از این تا بر رخت ز ما ننشیند غبار چشم سرو قدت به خون جگر پروریده ام زان رو کش آب داده ام از جویبار چشم آزار مردم این همه خوش نیست دلبرا نازک بود دو دیده ما کار و بار چشم یک جرعه می ز لعل لب خویش نوش کن تا بشکند به معجز لعلت خمار چشم چون غمزه در فراق تو برهم زنم بتا خون می رود به دامنم از رهگذار چشم بی روی تو جهان همه تیره ست پیش ما زیرا سیه شدست مرا روزگار چشم از گلشن وصال تو خواهیم رنگ و بوی تا دشمن تو را شوم ای دوست خار چشم جهان ملک خاتون