جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۷۵۲: صبا برو ز بر من به سوی آن دلدار
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
صبا برو ز بر من به سوی آن دلدار بپرسش از من مسکین خسته دل بسیار مپیچ در سر زلفین عنبرآسایش نسیم آن ز سر زلف خود به باد بیار بگو که بر من آشفته حال رحمت کن که شد به تیغ فراق تو خاطرم افگار ز خورد و خواب برآمد دلم به هجرانت ترحّمی بکن آخر به دیده ی خونبار مکن که عادت تو نیست مردم آزاری تو نور دیده ی مایی نخواهمت آزار تو فارغی ز من خسته ی پریشان حال که خوش به خواب صبوحی و من ز غم بیدار چرا به حال جهان التفات می نکنی به حرمت هر دو جهان را به لطف دوست بدار تو حال زار دل ما مگر نمی دانی که شد دلم به فراق تو از جهان بیزار جهان ملک خاتون