جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۴۳۸: دل من با سر زلف تو هوایی دارد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل من با سر زلف تو هوایی دارد دردمندست و ز لعل تو دوایی دارد رخ تو بدر منیر است و در او حیرانم دل من روشنی و نور ز جایی دارد شاه حسنست و لطافت شده مغرور به خود نیک دانم چه غم از حال گدایی دارد ای گدایی در دوست به از سلطانی آخر از کوی تو درویش نوایی دارد گرچه سرو از همه اسباب جهان آزادست حالیا در نظرش نشو و نمایی دارد شتر مست که از خوان جفا مجروحست ناله ای می کند و یاوه درایی دارد در جهان گر چه عزیزست بسی درّ خوشاب پیش لعل لبت آخر چه بهایی دارد جهان ملک خاتون