جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۳۱۵: مرا فراق رخ آن نگار ممکن نیست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مرا فراق رخ آن نگار ممکن نیست وصال آن بت سیمین عذار ممکن نیست چه حالتیست ندانم میان ورطه ی عشق شدم غریق و شدن برکنار ممکن نیست ببرد آب رخ آن نگار و در غم او میان آتش هجران قرار ممکن نیست به بوستان وصالش بسی امیدم بود کنونم از گل آن وصل خار ممکن نیست دل ضعیف مرا حالتیست بس مشکل که می خورد غم و بی غمگسار ممکن نیست نه مرد عشق تو بودم ولی چه چاره کنم به عشق روی توأم اختیار ممکن نیست نصیحت من بی دل کنند و می گویم سر بریدنم از وصل یار ممکن نیست ز آب دیده ی ما سر به سر جهان بگرفت به غایتی که از این سو گذار ممکن نیست جهان ملک خاتون