جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۵۷: بی دولت وصال دلم چون جهان خراب
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بی دولت وصال دلم چون جهان خراب ای سرو جان ز ما تو ازین بیش سر متاب از ما نظر دریغ مدار این جهان پناه کس داشت نور دور ز درویش آفتاب تا زلف را به عارض مهتاب داده ای تا بی فتاده از سر زلفت به ماهتاب یاد لب چو لعل تو در آتشم نشاند از دیده در فراق تو خون می رود چو آب گفتم دوای درد دلم کن طبیب گفت صبرست چاره ی غم عشق تو را جواب در آرزوی روی تو خون می خورم چرا بستست عشق روی تو بر دیده راه خواب تا کی سپندوار بر آتش نهی مرا تا کی به چشم شوخ جهان را کنی خراب جهان ملک خاتون