جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۴: من دلداده ندارم به غم عشق دوا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
من دلداده ندارم به غم عشق دوا چاره ی درد من خسته بجو بهر خدا من سودازده در عشق تو سرگردانم همچو زلف تو به گرد رخ تو، بی سر و پا زآنکه آمد ز غم عشق تو جانم بر لب قصّه حال دل خویش بگفتم به صبا گفتمش از من دلخسته به دلدار بگوی یک شبم از سر لطف از در کاشانه درآ من چنین واله و سرگشته و مشتاق به تو تو گریزان زمن خسته نگویی که چرا نظری کن به دو چشمم توبه حالم صنما که ز هجران تو چون زلف تو گشتم شیدا چون به خاک در تو تشنه به جانم چه کنم از سر لطف و کرامت نظری کن سوی ما به جفا تا به کی آخر دل ما بخراشی می نیابم ز سر کوی تو بویی ز وفا گرچه در کار جهان نیست وفا می دانم لیکن از یار بگو چند توان برد جفا جهان ملک خاتون