فضولی بغدادی
غزل ها
شمارهٔ ۱۴۱: چو مشاطه بدست آن چین زلف خم بخم گیرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چو مشاطه بدست آن چین زلف خم بخم گیرد بچین از رشک دستش نافه را درد شکم گیرد بیاد بوی زلفش جان من تا کی ز تن شبها برون آید سر راه نسیم صبحدم گیرد قلم گیرد روان از بیم خجلت دست صورتگر چو صورتگر پی تصویر آن قامت قلم گیرد بخورشید آن رخ چون ماه منما احترازی کن مباد آن آینه از چشمه خورشید نم گیرد چراغ افروخت ماه از شمع رویت میل آن دارد کزین پس روشنی از پرتو خورشید کم گیرد من از لطف تو بودم زنده کردی ترک آن زین بس مگر شمع حیاتم آتش از برق ستم گیرد فضولی را مکن منع از سرشک آه دل ناصح که عالم گیرد ار زینسان سپه سازد علم گیرد فضولی بغدادی