فضولی بغدادی
غزل ها
شمارهٔ ۱۴۰: خوب می دانم وفا از خود جفا از یار خود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خوب می دانم وفا از خود جفا از یار خود زآنکه او در کار خود خوبست و من در کار خود بگذر از آزارم ای بدخواه بر خود رحم کن ور نه می سوزم ترا با آه آتشبار خود برق آه آتشینم می گدازد سنگ را می دهد بدخواه در آزار من آزار خود من کیم تا افکند آن سرو بر من سایه کاش بگذارد مرا در سایه دیوار خود می کند هر لحظه روزم را سیاه از دود آه می کشم صد آه هر دم از دل افکار خود ای که از دست دلم هر دم شکایت می کنی گر نمی خواهی بر افشان طره طرار خود کرده ام اکرار جان دادن فضولی در رهش گر کشندم بر نخواهم گشت از اقرار خود فضولی بغدادی