فضولی بغدادی
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۸: امید بود که خواهد جفای یارم کشت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
امید بود که خواهد جفای یارم کشت نکرد یار جفایی در انتظارم کشت نکرد گر چه بهر وعده که کرد وفا هزار شکر که باری امیدوارم کشت هزار بار مرا زنده کرد لعل لبش اگر چه غمزه شوخش هزار بارم کشت مرا نکشت ز بسیاری جفا اغیار کم التفاتی آن سرو گل عذارم کشت اگر چه داد ز کشتن مرا امان چشمت بلای هجر تو رحمی نکرد و زارم کشت ز درد ساقی این بزم مرده ام که چرا نداد باده جان بخش در خمارم کشت فضولی از خط و از خال برده بودم جان تطاول خم گیسوی مشک بارم کشت فضولی بغدادی