فضولی بغدادی
غزل ها
شمارهٔ ۷۸: شده ام بسته گیسوی شکن پر شکنت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شده ام بسته گیسوی شکن پر شکنت مکش ای گل که بگردن نفتد خون منت غایت لطف تن از چشم منت کرد نهان این چه جورست که من می کشم از لطف تنت خاک گشتم که مرا سایه ات افتد بر سر کرد نومیدم ازان نیز صفای بدنت تو بگفتار در آور نه بقول دگران هیچ راهی نتوان برد بسر دهنت لب میگون تو دارد سر خون ریختنم همه دم می شود این فهم ز رنگ سخنت چند سازد رسن از رشته جان دلو ز دل مردم دیده کشد آب ز چاه ذقنت آتشی هست چو فانوس فضولی در تو نیست خون اوست نمایان شده از پیرهنت فضولی بغدادی