فضولی بغدادی
غزل ها
شمارهٔ ۲۸: نی دل و دین ماند نه صبر و شکیبایی مرا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نی دل و دین ماند نه صبر و شکیبایی مرا رفته رفته جمع شد اسباب تنهایی مرا چند بر من رو نهد هر جا که باشد محنتی دل گرفت از صحبت یاران هر جایی مرا گر نیندازم نظر بر عارضت از صبر نیست رشک می آید بدیدارت ز بینایی مرا گر بمیرم با کسی هرگز نگویم درد دل درد پنهانست بی شک به ز رسوایی مرا کرد مستغنی ز فرش خاک و چتر آسمان در بساط شوق ذوق بی سر و پایی مرا سر نمی پیچم ز فرمان تو ای سلطان عشق بنده فرمان پذیرم هر چه فرمایی مرا قصه فرهاد و مجنون را فضولی کس نخواند تا بر آمد نام در عالم بشیدایی مرا فضولی بغدادی