صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۹۸۰: دلفروزست جام خاموشی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دلفروزست جام خاموشی ما و عیش مدام خاموشی نطق هر چند با شکوه بود نیست با احتشام خاموشی از حوادث کند سپرداری تیغ جان را نیام خاموشی ایمن از انقلاب سهو و خطاست ملک با انتظام خاموشی زردرویی نمی کشد ز خمار باده لعل فام خاموشی دل تاریک را کند روشن نور ماه تمام خاموشی هرگز از باده پشیمانی نشود تلخ کام خاموشی ندرد پرده کسی هرگز در مجالس مقام خاموشی پیش عارف بهشت دربسته است فیض دارالسلام خاموشی فیض ذکر خفی دهد به نفس اهل حق را دوام خاموشی مار انگشت را بکوبد سر سخن با نظام خاموشی پستی نطق می شود معلوم چون برآیی به بام خاموشی درنیاید به سر ز تندروی هر که دارد زمام خاموشی پاکبازان محو را نبود باقی لاکلام خاموشی در نظر بحر آرمیده بود صائب از احتشام خاموشی صائب تبریزی