صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۹۳۳: بر خاک راه اگر گذری مشکبو کنی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بر خاک راه اگر گذری مشکبو کنی در سنگ اگر نظر کنی آیینه رو کنی استاده است تیشه به کف عشق بت شکن دل را مباد بتکده آرزو کنی ای واعظ فسرده نفس، چند همچونی خود را به کار خلق به زور گلو کنی؟ معراج دوش خلق رود زیر بار تو افتادگی شعار اگر چون سبو کنی از چشمه سار نسبت اگر آب خورده ای از اشک تاک آب به پای کدو کنی آن گوهر نهفته که خورشید داغ اوست در مشت خاک توست اگر جستجو کنی (عمر بهار چون شفق صبح بی بقاست با آفتاب زرد خزان به که خو کنی) در هیچ چشمه آب نمازی نمانده است صائب مگر به خون دل خود وضو کنی صائب تبریزی