صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۹۲۴: تیغ تو در نیام کند قطع زندگی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تیغ تو در نیام کند قطع زندگی از آب ایستاده که دید این برندگی؟ باشد عیار بینش هر کس به قدر شرم نرگس تمام چشم شد از سرفکندگی فرمان پذیر باش که هیچ آفریده ای با اختیار جمع نکرده است بندگی افکنده ام چو نافه ز خود دور سایه را آهو به گرد من نرسد در دوندگی دریا به جای قطره ز نیسان گهر گرفت نقصان نکرده است کسی از دهندگی در چشم خلق سبز نگردد ز انفعال تنها چو خضر هر که خورد آب زندگی استادگی حیات ندانسته است چیست ریگ روان نفس نکشد در روندگی در بندگی است صائب اگر هست عزتی یوسف عزیز مصر شد از راه بندگی صائب تبریزی