صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۸۹۴: روی زمین به زلف معنبر گرفته ای
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
روی زمین به زلف معنبر گرفته ای با این سپه چه ملک محقر گرفته ای چشم ستمگر تو کجا، مردمی کجا بادام تلخ را چه به شکر گرفته ای؟ حیف آیدت به قیمت دل خاک اگر دهی چون گل پی فریب به کف زر گرفته ای خورشید را به حلقه فتراک بسته ای امروز چون شکاری لاغر گرفته ای؟ در آب و آتشم مفکن روز بازخواست چون در ازل ز خاک مرا برگرفته ای آتش ز نغمه توام ای نی به جان فتاد این چاشنی ز لعل که دیگر گرفته ای؟ لوح مزار دشمن بیهوده گو شود! این سایه ای که از سر ما برگرفته ای صائب تو از کجا، روش مولوی کجا؟ چون پرده حیا ز میان برگرفته ای؟ صائب تبریزی