صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۸۵۲: اگر سرای جهان در خور سزا بودی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اگر سرای جهان در خور سزا بودی ز خوان رزق شکر روزی هما بودی اگر به زور تردد شدی فراوان رزق تمام حاصل عالم ز آسیا بودی اگر حیات مقدر به زر فزون گشتی کجا دو هفته گل سرخ را بقا بودی؟ اگر نه کام جهان در کنار ناکامی است کلید گنج نه در کام اژدها بودی اگر نه مصلحت خلق در غم و شادی است همیشه بام عناصر به یک هوا بودی اگر به پای طلب روزی آمدی در دست کلید گنج سعادت هزار پا بودی! به قدر حاجت اگر اعتبار می افزود نمک چو جان گرامی گرانبها بودی به جان یکدگر این ناکسان چه می کردند اگر نه روزی هر کس جدا جدا بودی اگر به جاه رسیدی کسی به استحقاق مقام اهل سخن عرش کبریا بودی به قدر همت اگر هر کسی گرفتی اوج مقام صائب بر ذروه سما بودی صائب تبریزی