صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۸۴۴: باش در ذکر خدا دایم اگر جویایی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
باش در ذکر خدا دایم اگر جویایی کاین براقی است که تا عرش ناستد جایی پای من بر سر گنج است ز جمعیت دل نیست در دستم اگر چون دگران دنیایی لاله را نعل بود بر سر آتش در کوه در ره سیل حوادث تو چه پا برجایی چشم خفاش ز خورشید ندارد قسمت ورنه در دیده روشن گهران پیدایی طوق هر فاخته ای دیده حیرت زده ای است در ریاضی که بود سرو سهی بالایی چشم کوته نظر آیینه ظاهربین است ورنه در سینه هر قطره بود دریایی صائب از هر دو جهان قطع نظر آسان است اگر از جانب معشوق بود ایمایی صائب تبریزی