صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۷۹۷: روی دل با همه کس در همه جا داشته ای
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
روی دل با همه کس در همه جا داشته ای در ته پرده نیرنگ چها داشته ای تو که باور نکنی سوز من سوخته را دست بر آتشم از دور چرا داشته ای؟ از دل خسته ما نیست غباری بر جا دل ما خوش که خبر از دل ما داشته ای روی نرم تو نقاب دل سنگین بوده است چه زره ها که نهان زیر قبا داشته ای دامن پاک من و پرده شرم است یکی به چه تقصیر ز خود دور مرا داشته ای؟ نیست در رشته شب اختر تابان چندان که تو دل در خم آن زلف دوتا داشته ای مانع گردش افلاک توانی گردید به همان گوشه چشمی که مرا داشته ای سخن آبله پیشت گرهی بر بادست تو که در راه طلب پا به حنا داشته ای چارپهلو شکم نه فلک از سفره توست پیش پرورده خود دست چرا داشته ای؟ خجل از روی سلیمان زمان خواهی شد بر دل موری اگر ظلم روا داشته ای تو که سیراب کنی ریگ روان را به خرام صائب سوخته را تشنه چرا داشته ای؟ صائب تبریزی