صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۷۷۲: ازان پیچیده ام همچو صدا در ظرف خاموشی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ازان پیچیده ام همچو صدا در ظرف خاموشی که نتواند نهاد انگشت کس بر حرف خاموشی نسازد سرمه آفاق شبگردی نفس گیرش کند چون صبحدم هر کس نفس را صرف خاموشی ازان رزق صدف گردید فیض عالم بالا که با آن دستگه دریا ندارد ظرف خاموشی همین بس فضل خاموشی که در هر انجمن باشد به نیک و بد نیفتد بر زبانها حرف خاموشی بود چون پسته بی مغز، صائب باد در دستش نبندد از لب گفتار هر کس طرف خاموشی صائب تبریزی