صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۷۴۴: تو آن هوش از کجا داری که از خود بی خبر گردی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تو آن هوش از کجا داری که از خود بی خبر گردی؟ همان بهتر که خرج این جهان مختصر گردی به محض گفت نتوانی ز ارباب بصیرت شد ز دنیا تا نپوشی چشم کی صاحب بصر گردی؟ قدم بیرون منه از پیروی گر عافیت خواهی که در دنبال داری صد بلا گر راهبر داری شود از چرب نرمی اژدها مار رگ گردن همان بهتر که با این سخت رویان نیشتر گردی ترا از آتش دوزخ کند فردا سپرداری گر از دست حمایت ناتوانان را سپر گردی چو هست از سفره قسمت ترانان جوین صائب چرا چون مهر تابان گرد عالم دربدر گردی؟ صائب تبریزی