صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۷۴۳: مکن طول امل را پیروی تا پیشوا گردی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مکن طول امل را پیروی تا پیشوا گردی عنان خود به هر موجی مده تا ناخدا گردی خس و خاشاک ساحل این سخن با موج می گوید که در دریا برون آیی اگر بی دست و پا گردی درین وادی که هر سو چون خضر آواره ای دارد نمی گردی بیابان مرگ اگر از خود جدا گردی به قدر آشنایان از سخن بیگانگی داری در بیگانگی زن تا به معنی آشنا گردی به ترک آرزو بر آرزو دل دست می یابد برآید مدعاهایت اگر بی مدعا گردی به دنبال هوای دل ز غفلت می روی، اما به جان خواهی رسیدن زین سفر روزی که واگردی درین درگاه سعی هیچ کس ضایع نمی ماند به قدر آنچه فرمان می بری فرمانروا گردی تجلی تیغ بازی می کند در هر سر سنگی به گرد طور تا کی در تمنای لقا گردی؟ مسمای کسی خوب است با اسمش یکی باشد تو با این نام، صائب تا به کی گرد خطا گردی؟ صائب تبریزی