صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۷۳۵: خنده بیجا مزن تا طعن بیجا نشنوی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خنده بیجا مزن تا طعن بیجا نشنوی پا منه بیرون ز راه شرم تا پا نشنوی تا تو حسن و عشق را از یکدگر دانی جدا بوی یوسف از گریبان زلیخا نشنوی کوه در رد صدا بی اختیار افتاده است با گرانقدران مگو حرف سبک تا نشنوی گوش خود را چون صدف سنگین کن از آب گهر تا ز ابر آوازه احسان دریا نشنوی گوش تن چون حلقه از بیرون در دارد خبر زینهار از تن پرستان قصه ما نشنوی سطحیان چون کف ندارند از دل دریا خبر حرف عشق از زاهدان بادپیما نشنوی کافران بت را به معبودی ستایش می کنند وصف دنیا زینهار از اهل دنیا نشنوی طالع شهرت ندارد در وطن فکر غریب بوی عنبر تا بود صائب به دریا نشنوی صائب تبریزی