صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۷۰۵: کی کند غافل دل آگاه را خوابیدگی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کی کند غافل دل آگاه را خوابیدگی؟ از رسیدن نیست مانع راه را خوابیدگی از دل بیدار کوته می شود راه دراز دور می سازد ره کوتاه را خوابیدگی در حجاب ابر غافل نیست از ذرات، مهر پرده بینش نگردد شاه را خوابیدگی جمع سازد در کمین صیاد خود را بیشتر می کند بیدارتر آن ماه را خوابیدگی تیغ لنگردار را در قطع، دست دیگرست بال و پر گردد دل آگاه را خوابیدگی در زمین گیران غفلت پند را تاثیر نیست از جرس کمتر نگردد راه را خوابیدگی فتنه را بیداری دولت بود خواب گران خوش نباشد صاحبان جاه را خوابیدگی خصم چون هموار شد از مکر او ایمن مشو فتنه باشد آب زیر کاه را خوابیدگی چون تواند سبزه زیر سنگ قامت راست کرد؟ سنگ ره شد صائب گمراه را خوابیدگی صائب تبریزی