صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۶۷۷: از فنای پیکر خاکی چرا خون می خوری
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از فنای پیکر خاکی چرا خون می خوری؟ از شکست خم چرا غم ای فلاطون می خوری؟ در قفس روزی ز بیرون می خورد مرغ قفس غم ز بی برگی چرا در زیر گردون می خوری؟ ای که می سازی ز می رخسار خود را لاله گون غافلی کز دل سیاهی غوطه در خون می خوری حفظ کن اندازه را در می که گردد ناگوار گر ز آب زندگی یک جرعه افزون می خوری کاهش و افزایش این نشأه با یکدیگرست می خورد افیون ترا چندان که افیون می خوری می رسد در سنگ صائب رزق لعل از آفتاب اینقدر ز اندیشه روزی چرا خون می خوری؟ صائب تبریزی