صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۶۷۶: چون گل رعنا در ایام بهاران سعی کن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چون گل رعنا در ایام بهاران سعی کن کز دل پرخون و از رنگ خزانی برخوری لذت باقی به دست آور درین پایان عمر تا به کی صائب ز لذت های فانی برخوری؟ خق کن باخلق تا از زندگانی برخوری بر دل پیران مخور تا از جوانی برخوری با حضور دل ز لذت های دنیا صلح کن تا هم اینجا از بهشت جاودانی برخوری طاعت خود را ز چشم مردمان پوشیده دار چشم اگر داری که از لطف نهانی برخوری جهد کن پیش از طلوع صبح چشمی باز کن تا ز فیض سر به مهر آسمانی برخوری خون دل خور، مهر زن یک چند بر لب غنچه وار تا درین باغ از نسیم شادمانی برخوری کوزه سربسته خشک از بحر می آید برون نیست ممکن با بدن زان یار جانی برخوری همچو عیسی روح خود را صاف کن از درد تن تا ز سر جوش شراب آسمانی برخوری تلخ گویان را هدایت می کند بادام قند کز وصال شکر از شیرین زبانی برخوری صائب تبریزی