صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۶۵۹: ای جهانی محو رویت، محو سیمای که ای
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای جهانی محو رویت، محو سیمای که ای؟ ای تماشاگاه عالم، در تماشای که ای؟ عالمی را روی دل در قبله ابروی توست تو چنین حیران ابروی دلارای که ای؟ شمع و گل چون بلبل و پروانه شیدای تواند ای بهار زندگی آخر تو شیدای که ای؟ نعل در آتش ز سودای تو دارد آفتاب ای سمن سیما تو سرگردان سودای که ای؟ چون دل عاشق نداری یک نفس یک جا قرار سر به صحرا داده زلف چلیپای که ای؟ تلخی زهر از حلاوت های عالم می کشی چاشنی گیر لب لعل شکرخای که ای؟ چشم می پوشی ز گلگشت خیابان بهشت در کمین جلوه سرو دلارای که ای؟ نشکنی از چشمه کوثر خمار خویش را از خمارآلودگان جام صهبای که ای؟ نیست غمازی طریق عاشقان پرده پوش ورنه صائب خوب می داند که رسوای که ای صائب تبریزی