صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۶۵۸: نیست در مغز زمین چون گردبادم ریشه ای
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نیست در مغز زمین چون گردبادم ریشه ای جز سفر در دل نمی گردد مرا اندیشه ای فارغ از ملک سلیمانم که از روشندلی در نظر دارم پریزادی ز هر اندیشه ای گلعذاران می ربایندم ز دست یکدگر جز نظربازی ندارم همچو شبنم پیشه ای گر نسازم کار عشق از ناتمامی ها تمام کار خود را می کنم آخر تمام از تیشه ای گر چه از خط دور حسن او به آخرها رسید چون تنک ظرفان مرا کافی بود ته شیشه ای سنگ را هر چند می سازم به آه گرم نرم در دل سخت تو نتوانم دواندن ریشه ای تلخی عالم مرا صائب شراب تلخ بود گر درین وحشت سرا می بود عاشق پیشه ای صائب تبریزی