صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۶۵۳: می فشانم آستین بر افسر گوهرنگار
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
می فشانم آستین بر افسر گوهرنگار تا سرم را زیر پای خوش خرام آورده ای از عبادت بر قبول خلق اگر داری نظر روی در بتخانه از بیت الحرام آورده ای می کشی دست نوازش هر نفس بر دوش زلف تا کدامین مرغ زیرک را به دام آورده ای نیست از غیرت به هر کس عرض دادن بی حجاب دختر رز را چو در عقد دوام آورده ای دیده رغبت گر از دنیای دون پوشیده ای در همین جا روی در دارالسلام آورده ای آرزوی عمر جاویدان ترا صائب بجاست بی غم از ایام اگر صبحی به شام آورده ای تا به روی کار خط مشکفام آورده ای یکقلم روشن سوادان را به دام آورده ای صائب تبریزی