صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۶۳۵: از ناله نسیمیش به بستان نرسیده
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از ناله نسیمیش به بستان نرسیده از گریه غباریش به دامان نرسیده عشقی نفشرده است به سرپنجه دلش را شهباز به آن کبک خرامان نرسیده این جلوه فروشی، گل آن است که هرگز سرپنجه خاریش به دامان نرسیده رنگش نرسانده است پر و بال پریدن گلچین خزانش به گلستان نرسیده از فیض نگهبانی شرم است که هرگز آسیب به آن سیب زنخدان نرسیده دندان شکن خواهش ارباب هوس باش تا میوه باغ تو به دندان نرسیده ای آه زلیخا سر راهی به صبا گیر چندان که به نزدیکی کنعان نرسیده زنهار به جیب کفن من بگذارید طومار شکایت که به پایان نرسیده در غنچگیش گوشه دستار رباید هرگز گل این باغ به دامان نرسیده صائب دو سه روزی بخور از طرف عذارش تا از طرف شرم نگهبان نرسیده صائب تبریزی