صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۶۲۴: کی بخت خفته وا کند از کار ما گره
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کی بخت خفته وا کند از کار ما گره؟ از رشته هیچ کس نگشاید به پا گره از ناخن هلال طرب وا نمی شود عهدی که بسته است به ابروی ما گره در دل هزار مطلب و یارای حرف نه صد عقده بیش دارم و دست از قفا گره با سخت گیری فلک سفله چون کنیم؟ با ناخن شکسته چه سازیم با گره؟ ناخن نماند در سر انگشت شانه را در زلف و کاکل تو همان جابجا گره از ابروی تو چین به دم تیغ تکیه زد از کاکلت فتاد به دام بلا گره تا چند سایه بر سر این ناکسان کند؟ ای کاش می فتاد به بال هما گره! صائب تبریزی