صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۶۰۵: رخی به شبنم می همچو برگ لاله بده
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
رخی به شبنم می همچو برگ لاله بده دگر به هر که دلت می کشد پیاله بده نمی دهی قدح بی شمار اگر ساقی شمار قطره باران کن و پیاله بده! حریف دور گران سیر نیستم ساقی چو موج آب، مسلسل به من پیاله بده به یاد هر چه خوری می، همان نشاط دهد به ذوق نشأه طفلی می دو ساله بده نهاده بر رخ گل نقطه های شک شبنم به باغ رو کن و تصحیح این رساله بده نمک ز زهر خصومت جگر گدازترست به هر که زهر به کارت کند نواله بده بهار شد، چه بجا خشک مانده ای ای ابر؟ سزای شیشه تقوی به سنگ ژاله بده نشست شعله آواز بلبلان صائب برای خاطر گل ترک آه و ناله بده صائب تبریزی