صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۵۹۶: به ستم کی رود از جای دل غم دیده
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به ستم کی رود از جای دل غم دیده؟ این سپندی است که مرگ بسی آتش دیده زخم ناسور من از حسرت مشک است کباب شانه زلف سیاهش به سمن پیچیده گوهر راز مرا بر کف اظهار گذاشت دیده اشک فشان از نگه دزدیده چه غم از ناز خریدار گرانجان دارد؟ آن که از گرمی بازار دکان برچیده از خیال گل رخسار تو هر قطره اشک گل ابری است که در خون شفق غلطیده گوهری را که ظفرخان نبود جوهریش نشمارندش ارباب خرد سنجیده صائب تبریزی