صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۵۴۰: ای شاخ گل شکسته طرف کلاه تو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای شاخ گل شکسته طرف کلاه تو پیچ و خم بنفشه ز خط سیاه تو بوی گل از ادب نکند پای خود دراز در سایه گلی که بود خوابگاه تو از پیچ و تاب حلقه کند نام آفتاب خطی که گشت هاله رخسار ماه تو خون همچو نافه در جگرش مشک می شود پیچد به هر دلی که خط دل سیاه تو دیگر شکسته دل خود را نکرد راست افتاد چشم هر که به طرف کلاه تو در چشم اهل دید، خیابان جنت است هر چاک سینه ای که شود شاهراه تو فردا چه خاکهای ندامت به سر کند امروز هر دلی که نشد خاک راه تو دل چون جهد ز بند تو بیدادگر، که هست یک حلقه چشم شوخ ز دام نگاه تو با قامت خمیده ازین در کجا رود؟ صائب که باخت نقد جوانی به راه تو صائب تبریزی