صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۵۳۵: خون لاله لاله می چکد از رنگ آل تو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خون لاله لاله می چکد از رنگ آل تو گلگونه همند جلال و جمال تو افتاده است خال تو از چشم شوختر این نافه پیش پیش دود از غزال تو عریان ز آفتاب قیامت نمی کشد خورشید آنچه می کشد از انفعال تو عالم ز نقش پای تو گردید لاله زار شد بس که خون بیگنهان پایمال تو ذوق وصال می گزد از دور پشت دست گرم است بس که صحبت من با خیال تو هر چند عارض تو بهشتی است دلگشا صد پرده خوشترست ز عارض خصال تو نقاش بر ورق نتواند کشیدنش از بس که سرکش است قد چون نهال تو خواهی حنای پا کن و خواهی نگار دست من مشت خون خویش نمودم حلال تو صائب چنین که طبع تو شد بر سخن سوار خواهد گرفت روی زمین را خیال تو صائب تبریزی