صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۴۸۳: رزق ما نظاره خشکی است از بالای سرو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
رزق ما نظاره خشکی است از بالای سرو وقت قمری خوش که بر سرمی کشد، مینای سرو در گلستانی که شمشاد تو آید در خرام سبزه خوابیده گردد قامت رعنای سرو طوق قمری می کند این جمع را گردآوری ورنه می پاشد به یک ساعت ز هم اجزای سرو از نظربازان شود حسن نکویان دیده ور نیست غیر از طوق قمری دیده بینای سرو طوق قمری چون خط پیمانه می آید به چشم می کند از بس تراوش نشأه از مینای سرو مردم آزاده را عین الکمالی لازم است نیل چشم زخم روی سرو باشد پای سرو نیست در سر در هوایان قرب نیکان را اثر برنمی آید به آب روشن از گل پای سرو تیر را از بال و پر بی رحمی افزون می شود از هجوم قمریان افزود استغنای سرو بیخودان از جستجو در وصل فارغ نیستند قمری از حیرت همان کوکو زند در پای سرو جامه بسیار، دارد کهنگی در آستین تازه باشد چار موسم جامه یکتای سرو نیستند آزادگان فارغ ز شست و شوی دل در کنار آب باشد بیش صائب جای سرو صائب تبریزی