صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۴۳۱: هر چند به ظاهر چون روان در بدنم من
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر چند به ظاهر چون روان در بدنم من چون معنی بیگانه غریب وطنم من با یوسف اگر در ته یک پیرهنم من از شرم همان ساکن بیت الحزنم من در ظاهر اگر در تن خاکی است قرارم چون معنی بیگانه غریب وطنم بود روی سخن من به کسی نیست جز از خود با آینه چون طوطی اگر در سخنم من در وقت خوش من نرسد دیده بدبین پوشیده تر از خلوت در انجمنم من چون شانه ز دوری است همان سینه من چاک هر چند در آن زلف شکن بر شکنم من دارم به می ناب درین میکده امید چون کوزه سربسته اگر بی دهنم من هر چند که شبنم به سبکروحی من نیست چون سبزه بیگانه گران بر چمنم من صائب چو گل از جبهه واکرده درین باغ محشور به صد خار ز خلق حسنم من صائب تبریزی