صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۴۲۴: اندیشه زاد از سر بی مغز بدر کن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اندیشه زاد از سر بی مغز بدر کن چون ماه تمام از دل خود زادسفر کن شکرانه بیداری ازین راه مروتند هر خفته که یابی، به سر پای خبر کن چون همت آزاده روان بدرقه توست با اسب نی از آتش سوزنده گذر کن مقراض ره دور، نظرهای بلندست قطع نظر از مردم کوتاه نظر کن کوتاهی ره در قدم فرد روان است نقش قدم قافله را خاک به سر کن تا با جگر تشنه توان راه بریدن مردانه سر از روزن خورشید به در کن در دامن ساحل چه بود غیر خس و خار یک چند سفر در دل دریای خطر کن چون گل، سخن نغمه سرایان چمن را زین گوش چو بشنیدی، ازان گوش بدر کن زان پیش که صحبت اثر خود بنماید صائب ز حریفان دغا باز حذر کن صائب تبریزی