صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۴۲۰: از ریگ توان روغن بادام گرفتن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از ریگ توان روغن بادام گرفتن نتوان ز خسیسان جهان کام گرفتن از بس که فتاده است لطیف آن لب نازک ظلم است ازو بوسه به پیغام گرفتن بوسی که ز کنج لب ساقی نگرفتم می بایدم اکنون ز لب جام گرفتن از وصل نیم شاد که از آهوی وحشی تمهید رمیدن بود آرام گرفتن با صدق عزیمت نبود راحله در کار در کعبه رسیدیم به احرام گرفتن چون دست برآرم به گرفتن، که ز غیرت بارست به من عبرت از ایام گرفتن از نام گذر کن که کند روی سیاهت از ساده دلی همچو نگین نام گرفتن صائب ز فلک کام گرفتن به تملق از مردم نوکیسه بود وام گرفتن صائب تبریزی